Co to jest terapia pedagogiczna ?

Czym jest terapia pedagogiczna?

 

Terapia pedagogiczna, zwana również reedukacją, to forma wsparcia dla dzieci i młodzieży, która ma na celu pomoc w pokonywaniu trudności w nauce oraz wspieranie ich wszechstronnego rozwoju. Jest skierowana do osób, które borykają się z różnorodnymi trudnościami edukacyjnymi, emocjonalnymi czy społecznymi, wynikającymi z zaburzeń rozwojowych, problemów środowiskowych lub innych czynników wpływających na proces uczenia się.

 

Dla kogo jest terapia pedagogiczna?

 

Terapia pedagogiczna jest przeznaczona głównie dla dzieci i młodzieży, u których zdiagnozowano:

• specyficzne trudności w nauce, takie jak dysleksja, dysgrafia, dysortografia czy dyskalkulia,
• zaburzenia koncentracji uwagi (np. ADHD),
• opóźnienia w rozwoju funkcji poznawczych, takich jak pamięć, percepcja wzrokowa i słuchowa, czy logiczne myślenie,
• trudności emocjonalne i społeczne wpływające na naukę, np. wynikające z niskiej samooceny, lęków czy stresu.

 

Terapia pedagogiczna jest również pomocna dla dzieci, które mają trudności z przystosowaniem się do wymagań szkolnych z powodu zaniedbań środowiskowych lub różnic w poziomie gotowości szkolnej.

 

Cele terapii pedagogicznej

 

Głównym celem terapii pedagogicznej jest wspieranie dziecka w przezwyciężaniu trudności w nauce i rozwijanie jego potencjału. W praktyce oznacza to:

• poprawę umiejętności czytania, pisania i liczenia,
• rozwój zdolności poznawczych, takich jak pamięć, koncentracja czy percepcja,
• wspieranie motywacji do nauki i wzmacnianie samooceny,
• rozwój umiejętności społecznych i emocjonalnych, takich jak radzenie sobie ze stresem czy współpraca z rówieśnikami,
• pomoc w organizacji nauki i zarządzaniu czasem.

 

Jak wygląda terapia pedagogiczna?

 

Terapia pedagogiczna jest dostosowana do indywidualnych potrzeb dziecka. Proces terapeutyczny rozpoczyna się od diagnozy, podczas której pedagog-terapeuta ocenia mocne i słabe strony dziecka, analizuje trudności oraz ustala plan działań.

 

Zajęcia terapeutyczne odbywają się najczęściej w małych grupach lub indywidualnie, co pozwala na skoncentrowanie się na specyficznych potrzebach dziecka. Podczas zajęć wykorzystywane są różnorodne metody i narzędzia, takie jak:

• gry i zabawy edukacyjne,
• ćwiczenia rozwijające percepcję wzrokową i słuchową,
• treningi pamięci i koncentracji,
• praca z tekstami i zadaniami matematycznymi dostosowanymi do poziomu dziecka,
• techniki relaksacyjne i wspierające radzenie sobie ze stresem.

 

Regularność zajęć i systematyczna praca są kluczowe dla osiągnięcia pozytywnych rezultatów.

 

Korzyści z terapii pedagogicznej

 

Terapia pedagogiczna przynosi wiele korzyści zarówno dzieciom, jak i ich rodzicom oraz nauczycielom. Dzięki terapii:

• dzieci zyskują większą pewność siebie i motywację do nauki,
• zmniejsza się poziom frustracji i stresu związany z niepowodzeniami szkolnymi,
• rozwijane są umiejętności potrzebne do efektywnego uczenia się,
• rodzice otrzymują wsparcie i wskazówki, jak wspierać dziecko w codziennych obowiązkach,
• nauczyciele mogą lepiej zrozumieć potrzeby ucznia i dostosować swoje metody nauczania.

 

Terapia pedagogiczna a inne formy wsparcia

 

Terapia pedagogiczna często współdziała z innymi formami pomocy, takimi jak terapia logopedyczna, psychologiczna czy zajęcia z integracji sensorycznej. Kompleksowe podejście pozwala skutecznie rozwiązywać problemy dziecka i wspierać jego harmonijny rozwój.

 

Podsumowanie

 

Terapia pedagogiczna to skuteczna forma wsparcia dla dzieci, które mają trudności z nauką lub adaptacją w środowisku szkolnym. Dzięki indywidualnemu podejściu i różnorodnym metodom pracy pomaga rozwijać umiejętności potrzebne do osiągania sukcesów edukacyjnych i osobistych. To nie tylko pomoc w nauce, ale także wsparcie emocjonalne, które buduje wiarę w siebie i otwiera drzwi do dalszego rozwoju.

 

 

 

                                                                                                                                                   Monika Płaneta-Fijołek

 

 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

 

 

 

 

Czym są percepcje?

 

Percepcja to proces poznawczy, dzięki któremu człowiek odbiera, interpretuje i organizuje bodźce pochodzące z otoczenia za pomocą zmysłów, takich jak wzrok, słuch, dotyk, smak i węch. Jest to kluczowy element funkcjonowania każdego człowieka, ponieważ pozwala zrozumieć otaczający świat i nawiązywać z nim interakcje.

 

Percepcja to nie tylko bierne odbieranie bodźców, ale również ich aktywne przetwarzanie. Mózg interpretuje informacje zmysłowe w kontekście wcześniejszych doświadczeń, wiedzy i emocji, nadając im znaczenie.

 

Rodzaje percepcji

1. Percepcja wzrokowa

Obejmuje zdolność odbierania i interpretowania bodźców wizualnych, takich jak kolory, kształty, ruch i relacje przestrzenne. Dzięki percepcji wzrokowej rozpoznajemy obiekty, odczytujemy tekst i orientujemy się w przestrzeni.

2. Percepcja słuchowa

Odpowiada za odbieranie i przetwarzanie dźwięków, w tym mowy, muzyki i innych odgłosów otoczenia. Jest kluczowa dla rozwoju języka i komunikacji werbalnej.

3. Percepcja dotykowa

Umożliwia odbieranie bodźców poprzez skórę, takich jak nacisk, temperatura czy ból. To dzięki niej możemy odczuwać fakturę przedmiotów i reagować na dotyk.

4. Percepcja węchowa i smakowa

Związane z odbieraniem bodźców chemicznych: zapachów i smaków. Są ważne nie tylko dla rozkoszowania się jedzeniem, ale także dla identyfikowania zagrożeń, takich jak zepsute jedzenie czy dym.

5. Percepcja proprioceptywna (czucie głębokie)

Dotyczy zdolności odczuwania pozycji i ruchu ciała w przestrzeni, co pozwala na koordynację ruchów i utrzymanie równowagi.

 

Percepcja w kontekście rozwoju dziecka

 

U dzieci percepcja odgrywa kluczową rolę w procesie uczenia się i rozwijania umiejętności poznawczych. Na przykład:

• Percepcja wzrokowa jest istotna dla nauki czytania i pisania, gdyż umożliwia rozpoznawanie liter i słów.
• Percepcja słuchowa wspiera rozwój mowy i zrozumienie instrukcji.
• Integracja percepcyjno-motoryczna (połączenie percepcji i ruchu) jest podstawą dla takich czynności, jak pisanie, rysowanie czy granie w gry sportowe.

 

Zaburzenia percepcji

 

Niektóre dzieci mogą doświadczać trudności z percepcją, które utrudniają codzienne funkcjonowanie i naukę. Przykłady takich zaburzeń to:

• Problemy z percepcją wzrokową, np. trudności z rozróżnianiem kształtów, liter czy relacji przestrzennych.
• Zaburzenia percepcji słuchowej, które mogą powodować problemy z rozumieniem mowy, analizowaniem dźwięków lub nauką języka.
• Nadwrażliwość lub niedowrażliwość sensoryczna, związana z nieprawidłowym odbieraniem bodźców dotykowych, zapachowych czy proprioceptywnych.

 

Percepcja a terapia pedagogiczna

 

W terapii pedagogicznej duży nacisk kładzie się na rozwijanie percepcji, szczególnie jeśli dziecko doświadcza trudności w nauce. Pedagog-terapeuta stosuje ćwiczenia wspierające percepcję wzrokową, słuchową czy dotykową, które pomagają dziecku lepiej odbierać i przetwarzać informacje z otoczenia.

 

Przykłady ćwiczeń:

• Układanie puzzli lub klocków w celu rozwijania percepcji wzrokowej i przestrzennej.
• Zabawy słowne lub słuchanie nagrań w celu ćwiczenia percepcji słuchowej.
• Dotykanie przedmiotów o różnych fakturach, aby rozwijać percepcję dotykową.

 

Podsumowanie

Percepcja jest fundamentem ludzkiego poznania i codziennego funkcjonowania. Rozwój percepcji ma kluczowe znaczenie w dzieciństwie, gdy dziecko uczy się rozumieć otaczający świat i nabywa nowe umiejętności. W sytuacji, gdy pojawiają się trudności w odbieraniu i przetwarzaniu bodźców, istotne jest wczesne wsparcie, na przykład w formie terapii pedagogicznej, która może pomóc dziecku rozwijać swoje zdolności percepcyjne i osiągać sukcesy w nauce.

 

 

 

                                                                                                                                                 Monika Płaneta-Fijołek